ein Bild ein Bild
   
  MELDA BEKCAN
  Ben sokak çocuğu muydum?
 

Ben sokak çocuğu muydum?

 

Ben sokak çocuğu değildim. O yaşlarda hayatın köpüğünü dilimle tadarak oynarken onlar ufacık ağızlarından hayatın tortusunu yudumluyor. Ama şimdi kendimi onların yerine koyup, sokaklarda mendil satan bu çocuklara yardım edebilirim.

Yine sokak çocuklarına rastladım. Yolun kenarında toplanmışlardı. Kiminin elinde kova ve cam sileceği, kiminin elinde de kâğıt mendil ya da sakız vardı. Trafik ışıkları sürücüler için kırmızı yandığında hemen hepsi âdeta hücum etti, duran arabalara. Bazıları şen şakrak hareketlerle sürücülere ellerindekini satmak istiyordu. Bazıları da utangaç tavırlar ve ürkek bakışlarla bir şeyler anlatma telaşındaydı.

Benim arabamın yanına gelen çocuk çekingen olanlardan biriydi. Ön camın birkaç santimlik açıklığına burnunu sokup yumuşak bir ses tonuyla “Ablacım, mendil ister misiniz?” diye sordu. İlk anda gözlerime yoğunlaşmış iki çift gözün etkisine kapılıp elindekileri almak istedim. Uzmanların, “çocukların satış yapmalarına engel olmak amacıyla sattıklarının alınmaması gerektiği” konusundaki uyarılarını hatırlayınca da ikileme düştüm. Zihnimle gönlüm arasında yaşadığım birkaç saniyelik çatışmanın ardından, onun iyiliğini göz önünde bulundurarak ‘Hayır.’ dedim. Ama sesim öylesine tiz bir tonda çıktı ki… Sanki o an karşımda duran o çelimsiz çocuktan bile çelimsizdi bedenim! Başını önüne eğerek ‘Peki ablacım.’ dedi ve geldiği gibi sessizce yolun kenarına gitti. Aldığı olumsuz yanıttan ötürü belli ki cesareti kırılmıştı.

Başını hiç kaldırmadan kaldırımın kenarına oturdu. Diğer arkadaşları caddenin ortasında bir araba ile diğeri arasında âdeta vals yaparken, o yapayalnızdı. Gördüğüm manzara karşısında içim bir kez daha burkuldu. O an bedenimin giderek daha da küçüldüğünü; ruhumun da o bedene dar gelircesine kabardığını hissettim. ‘Keşke bana kötü bir şeyler söyleseydi de, ben de onu reddetmiş olmama bir mazeret bulup vicdanımı bir nebze olsun rahatlatsaydım’ diye düşüncelere dalmıştım ki ortalık bir anda klakson sesleriyle doldu. Araçlar için yeşil ışık yanmıştı ve herkes acele ediyordu. Klakson seslerini duyduğum anda yaşadığım bir anlık irkilme beni çocukluk yıllarıma götürdü.

Yaz tatillerinde, sabahın köründe dışarı çıkar, mahallenin ortasında lastik oynardık. Oyunun en heyecanlı yerinde duyduğumuz klakson sesiyle önce cimdik yemiş gibi irkilir, sonra oflaya puflaya dizimizdeki lastiği çekiştirerek yolun kenarına geçer, arabalara yol verirdik.

“Ben de bir sokak çocuğuydum!” diye düşündüm bir an. Hani sokaklarda gazoz kapaklarına tebeşir ve kiremit tozundan pasta yapar, üstümü kirletirdim ya! Sadece o mu? Bebeklerime evdeki artık kumaşlardan ve çoraplardan elbiseler yapar, arka mahallenin çocuklarının bebekleriyle yarıştırır, sonra da onlarla kavga ederdim. Evet, ben de bir sokak çocuğuydum! Evimizin arkasındaki arazideki ağaçtan topladığım incirlere kızıp ‘Kızım günah değil mi? Sahibinden izin aldın mı?’ diye soran anneme çocuk aklımla, ‘Anne o incirlerin sahibi karıncalar, onlara mı sorsaydım yani!’ diye cevap vermemiş miydim? Evet, evet ben bir sokak çocuğuydum! Hava kararana kadar dışarıda oynardım. Ablalarım cama çıkıp, ‘Melda, akşam ezanı okundu. Bak! Babam kızıyor, eve gel.’ diye bağırırlardı da yine de onları dinlemez oyuna devam ederdim ya!

Şimdi hatırlıyorum da ilerleyen dakikalarda babamın siluetini camda gördüğüm an her şeyi bir kenara bırakıp eve koşardım. Hayır, ben bir sokak çocuğu değildim. Akşam eve gittiğimde burnuma yemek kokusu gelirdi. Oysa onların bir kısmının burnuna tiner kokusu geliyor! Üstelik ben onların yaşlarında kalem tutmayı yeni öğrenmiştim. Onların minicik elleri ise üzerine sokak tozu sinmiş paraları sayıyor.

Tamam, anladım artık; ben sokak çocuğu değildim. Ben o yaşlarda hayatın köpüğünü dilimle tadarak oynarken onlar ufacık ağızlarından hayatın tortusunu yudumluyorlar. Kabul ben sokak çocuğu değildim. Ama şimdi kendimi onların yerine koyup, sokaklarda mendil satan bu çocuklara yardım elimi uzatabilirim.

 
  Bugün 1 ziyaretçi (4 klik) kişi burdaydı! DESİNG BY MERVE  
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol